Tuesday, March 15, 2016

NTC De Boomkikker in de jungle!


B.
"Groep 7 t/m VO zijn naar een kamp geweest. We zijn naar een wilde plek in de jungle gegaan waar geen water was of elektriciteit en ook geen telefoonbereik. We hebben daar geleerd hoe je water in de wildernis purificeert, hoe je een vuurtje aansteekt zonder een aansteker en nog veel meer. Het was heel leuk en aan het einde gingen we in een heel lekker plekje in de rivier zwemmen, ik heb veel geleerd. Ook wil ik François bedanken omdat hij dit allemaal wist en dus dit kamp mogelijk maakte."

R.
"Op kamp hebben wij heel veel leuke dingen gedaan. Wij hebben gezwommen, vuur gemaakt en watermeloen gegeten. Voor mij het leukste ding was zwemmen. Wij zijn van een hele hoge steen afgesprongen om in het water te vallen. Er waren twee volwassenen, François en juf Rianna. Wij hadden heel veel pret. Het weer was heel warm en het was heel spannend. Nog een leuk ding was toen we over stenen op de rivier gingen lopen. Ik heb heel veel geleerd over vuur, overleven en water. Dit was een van de leukste camping trips ooit!"

O.
"Op kamp was het heel leuk, omdat we veel dingen hadden gedaan. De leukste dingen waren zwemmen in de rivier en de wandeling met François. Ik heb geleerd dat je niet kan overleven als je 3 seconden dom bent."

L.
5 tot 6 maart zijn VO en groep 7 op kamp geweest naar Puriscal, om in de jungle te kamperen. Het duurde best lang tot we daar eindelijk waren. Eerst moesten we met de bus naar San Santiago de Puriscal. Dat duurde 2 uur. Vanaf daar hebben we nog een bus genomen naar Puriscal. Daar moesten we nog een half uur langer wachten dan geplant omdat de man die ons met zijn auto op zou halen te laat was. Toen hij eindelijk er was was iedereen blij. Het was namelijk een oude pick-up met maar 2 plaatsen. Precies zoals we hadden gehoopt! We moesten achterin gaan zitten samen met de tenten, onze tassen en de negentig liter rugzakken van Rianna en François. Het is ons gelukt die eventjes op te tillen. Toen volgde er nog een rit van anderhalf uur omdat die man de verkeerde weg genomen had. Het duurde wel lang maar het was wel een mooie rit staand in de achterbak. Uiteindelijk waren we er maar toen moesten we nog 20 minuten bergafwaarts met onze loodzware tassen. Het deed pijn in onze knieën maar toen waren we er eindelijk. Het was een hele mooie open plek tussen de bomen en er was een rivier. Er waren maar twee nadelen. 1. Muggen. Na die lange rit hadden we erge honger gekregen en zijn we meteen gaan eten. Dat was niet zo slim want we hadden ons nog niet ingesmeerd met anti-insectenmiddel en het stikte daar van de muggen. Binnen het eerste halfuur zijn we helemaal lek geprikt. 2. Koeien. Die nieuwsgierige beesten kwamen op een gegeven moment in ons kamp binnen gedrongen. De volgende ochtend kwamen ze weer. François heeft ze weggejaagd. 
Na onze lunch hebben we de tenten op gezet. De jongens, die met zijn drieën waren, hadden na dat Rianna en ik klaar waren met onze tent, nog even hulp nodig. Toen hebben we een hut met François gebouwd. Later heeft hij nog een plank gevonden die we als bankje hebben gebruikt. Tijdens de lunch heeft François ons uitgelegd dat het wereldgemiddelde om te overleven zonder vuur en onderdak 3 uur is, zonder water 3 dagen, zonder eten 3 weken, zonder menselijk contact 3 maanden voor dat je geestelijk ziek wordt en maar 3 seconden met domheid. Na de hut hebben we dus geprobeerd vuur te maken. We hebben geleerd hoe je vuur moet maken met magnesiumstaafjes en een batterij met een stuk staalwol. François heeft het voor gedaan maar toen wij aan de beurt waren lukte het niet. Ook al kwamen er vonken van de magnesium staven af, het zaagsel wou maar niet vlam vatten. De batterij leek opeens leeg en uiteindelijk lukte het François ook al niet meer. Gelukkig had hij wel een aansteker bij zich. Daarna heeft hij ons uitgelegd hoe je rivierwater kan filtreren. We hebben zelf een filter gemaakt. Hij werkte best goed. Terwijl het water door de filter liep, waren Ruben en Oliver opeen rots aan het rivierbed aan het spelen. Plotseling hoorden we plons. Oliver had Ruben per ongeluk in het water geduwd. Gelukkig was de stroming niet zo hard. Na dat Ruben droge kleren aan had getrokken zijn we nog even gaan wandelen langs de rivier. We kwamen langs een plek waar de rivier een kanion had gevormd. Er was een hele grote oude boom overheen gevallen. Daar zijn we met Fransuá opgeklommen. Toen we terug waren in het kamp begon te schemeren. We waren net op tijd terug. Gelukkig hadden we al brandt hout verzameld. We hebben kampvuur pasta gegeten. De lekkerste in zijn soort. Als toetje hadden we marsmallows zo groot als mijn vuist. 
De volgende ochtend was het helaas al tijd om het kamp afteruimen en alles af te wassen. De hut mocht gelukkig blijven staan die Ruben ondertussen Lucy had genoemd. We zijn toen rivier opwaarts geklommen tot we blij een prachtig plekje kwamen bij een kleine waterval die uitmondde in een meertje en daarna verder stroomde. Het water was ijskoud maar fantastisch om in te zwemmen. Er hing een touw aan een boom geknoopt waarmee je als Tarzan in het water kon springen. We konden er net niet bij maar François heeft een verlenging voor ons 
gemaakt. Er was een plek waar je van 5 meter hoogte in het water kon springen en een plek van wel 7 meter. Als middageten hebben we wentelteefjes gehad en we hebben de rest van de tijd gezwommen. Er was een holte achter de waterval waar je in kon. Door het gedoe met de auto van de dag ervoor, had Rianna besloten nog een uurtje langer te blijven maar toen was echt tijd om te gaan. We pakten onze spullen en moesten nog even langs de rivier klimmen om bij de plek te komen waar de auto op ons wachtte. Dit keer was er iemand anders. We mochten weer achterin. De jungle uit. 
Toen we bij de bushalte waren begon het gedoe. De man vroeg wel 40 dollar voor de ritjes. Dat was niet de afspraak. Het zou 500 colones per persoon per rit zijn:12 dollar dus. De man zij dat de andere man had gezegd dat hij ons zoveel moest vragen. Na een paar telefoontjes kreeg Rianna er nog 20 dollar van af maar dat was eigenlijk nog te veel. Eigenlijk hadden we hem een rekenmachine en een geluidrecorder moeten geven. Ondertussen hadden we de bus gemist en de volgende kwam pas een uur later. Gelukkig hebben we tijdens het wachten ijs gegeten. Toen de bus er eindelijk was ging het eigenlijk best snel. In San Santiago moesten we weer overstappen maar toen waren we er. Het was een ontzettend leuk kamp. 
Dus Rianna, wanneer is het volgende kamp?

Nog meer uitspraken van onze leerlingen, andere gezelligheid én leuke foto's zijn terug te vinden op onze Facebook pagina: De Boomkikker

No comments:

Post a Comment